Hvað er í gangi?

Þessi frétt virðist bera með sér að eitthvað hafi farið úr böndunum í gleðskap Liverpool-leikmanna í Portúgal. Ég ákvað að skoða þetta aðeins.

Þessi frétt er fengin úr portúgölsku dagblaði. Nokkrir enskir miðlar hafa tekið þetta upp. Ég hef reyndar hvergi séð neitt um Bellamy og golfkylfuna en þær fréttir sem ég hef séð hljóma svona:

Liðið fer saman út að borða og fer svo á bar. Benítez er ekki viðstaddur, hann er staddur í einhverjum öðrum bæ í nágrenninu. Menn fá sér aðeins of mikið neðan í því og menn gerast uppivöðslusamir. Steven Gerrard og Peter Crouch reyna að skakka leikinn en lögreglan er kölluð til. Bareigandinn biður liðið að fara, sem það og gerir. En þegar komið er á hótelið brjótast út slagsmál og eru aðalmennirnir í þeim Jerzy Dudek, Robbie Fowler og Jermaine Pennant. Dudek var um tíma settur í handjárn til að róa hann. Enginn er handtekinn. Það eina sem skemmist er glas sem brotnar og hefur Liverpool boðist til að borga fyrir allar skemmdir. Í einum miðlinum er haft eftir talsmanni Liverpool að tekið verði á málinu innanhúss. Þannig hefur það reyndar alltaf verið hjá Liverpool.

Ég ætla ekki að hafa of háleitar skoðanir á frétt sem birst hefur á einu portúgölskum fjölmiðli. En eitthvað hlýtur samt að hafa gerst og það er slæmt. Sérstaklega er slæmt ef Jermaine Pennant ætlar að þakka fyrir tækifærið sem Benítez gaf honum til að bjarga ferlinum með þessum hætti.

En sjáum hvað fréttist frekar af þessu atviki.

Bellamy lamdi Riise með golkylfu

Viðtal sem aldrei var tekið

Nokkur umræða hefur verið um blaðamanninn sem vitnaði í Steingrím Hermannsson í fréttum í DV og Vísi án þess að ná nokkurn tíma tali af honum. Ég var reyndar dálítið hissa á að Blaðið skuli hafa séð ástæðu til að slá þessu upp (mér fannst þetta engin forsíðufrétt þó að þetta væri ágætis frétt) og það rýrir frammistöðu blaðsins enn frekar að vitna ekki til þess að maðurinn skuli viðurkenna þetta á bloggsíðu sinni eins og Jón Axel Ólafsson bendir á.

Einu sinni tók ég reyndar viðtal án þess að tala nokkurn tíma við viðkomandi. Þegar ég var á Bændablaðinu var mér falið að taka viðtal við kvikmyndagerðarmann sem vildi gera heimildarmynd um íslenskan landbúnað. Með verkinu fékk ég blaðabunka sem reyndist afrit af gögnum sem kvikmyndagerðarmaðurinn hafði sent Kvikmyndasjóði eins og hann hét þá til að sækja um styrk fyrir verkinu. Lagði yfirmaður minn til að ég setti saman viðtal úr því sem þar kæmi fram. Ég gerði það, sendi síðan kvikmyndagerðarmanninum afrit af textanum og hann var hinn sáttasti við hann. Grundvallarmunurinn er auðvitað sá að viðmælandinn sá hvað ég ætlaði að skrifa, öfugt við Steingrím.

En þetta eru þó alltaf óásættanleg vinnubrögð. Maður tekur þó stundum í starfi sínu við fjölmiðla viðtöl sem maður veit fyrirfram hvernig eru og veit fyrirfram hvernig er svarað. En það réttlætir ekki svona vinnubrögð. Það merkilega er hins vegar að Steingrímur skyldi aldrei sjá ástæðu til að kvarta yfir því sem blaðamaðurinn gerði - fyrr en núna.

Enn sérvalin veikindi

Það á ekki af Sif að ganga - hún er aftur komin með hita. Vonast þó til að ástæðan nú sé heiftarlegir tanntökuverkir. Í þetta sinn hafði hún þó vit á því að verða veik þegar ég var ekki aðeins á landinu, heldur meira að segja í vaktafríi. Maður vill nefnilega helst vera hjá börnum sínum þegar þau eru veik. Nú er hins vegar tækifærið til að standa við stóru orðin í síðustu færslu og leyfa henni að hlusta á uppáhaldstónlist pabba síns!

Vikan í vinnunni hefur annars farið í Baugsmálið, og ég held að það hafi bara aldrei gerst síðan ég byrjaði að vinna í blaða- og fréttamennsku, að ég hafi fjallað um sama málið í heila viku. Mér finnst samt mjög gott að vera orðinn mun betur inni í þessu máli en áður, þó að angar þess séu það margir að það sé ekki auðvelt að setja sig inn í þá alla.

Og nú tekur við að setja saman Liverpool-blað fyrir mánaðamótin. Sem er að sjálfsögðu stórskemmtileg vinna!

Sigurjón og Baugsmálið

Sigurjón M. Egilsson skrifar athyglisverða færslu á heimasíðu sína um umfjöllun um Baugsmálið. Megininntakið í færslunni er að ef Baugur ætti ekki fjölmiðla fjölluðu þeir mun meira og á beittari hátt um Baugsmálið. Reyndar telur Sigurjón það með ólíkindum að ekki sé meira fjallað um þetta mál.

Það með að eignarhaldið hafi áhrif á umfjöllun er afstaða sem er ekki ný af nálinni. En það er athyglisvert að þetta komi frá Sigurjóni, sem var lengi fréttastjóri Fréttablaðsins sem er að stórum hluta í eigu Baugs og tengdra fyrirtækja. Ef maður les milli línanna má draga þá ályktun að Sigurjón hefði staðið fyrir beittari umfjöllun í Fréttablaðinu um Baugsmálið, ef Fréttablaðið hefði ekki verið í eigu Baugs.

Ég hef hins vegar ekki heyrt áður þá afstöðu að of lítið hafi verið fjallað um Baugsmálið. Þvert á móti hefur maður frekar heyrt að fólk hafi fengið upp í kok á þessu máli. Að vísu er könnun Fjölmiðlavaktarinnar um að Baugsmálið hafi verið stærsta fréttamálið að mati Íslendinga kannski ekki alveg í samræmi við það.

Ég vil ekki fullyrða hvort eignarhald hafi haft áhrif á umfjöllun einstakra fjölmiðla um þetta mál. En ætli Sigurjón ætli að standa fyrir beittari umfjöllun um málið í DV?

Orlofið búið

Fæðingarorlofinu er nú að ljúka og á morgun er fyrsta vaktin á fréttastofunni. Það verður gott að komast í hversdagsleikann aftur og enn betra að fara að skrifa einhverjar fréttir og tala við fólk aftur

Nú er Sif byrjuð á fullu hjá dagmömmunni og líkar ljómandi vel þar. Meira að segja svo vel að hún fór að skæla þegar ég kom að sækja hana í dag. En jafnaði sig fljótt.

En það taka svo merkilegri hlutir við um helgina því að ég verð á Anfield á laugardaginn að sjá mína menn rassskella granna sína í Everton. Það verður eflaust spennandi, Hef aldrei séð leik gegn Everton á Anfield og reikna með svakalegustu stemningu sem ég hef upplifað.

Og þar með er þessari færslu um allt og ekkert lokið.

Handbolti, júróvísjón og veikindi

Mikið svakalega var svekkjandi að horfa upp á þennan leik í gær. Það var talað um að ef Úkraínumenn lentu í mótlæti myndu þeir brotna. En það var einmitt það sem kom fyrir Íslendingana. Eftir að Úkraínumenn náðu 4-5 marka forskoti var eins og algjört vonleysi gripi um sig. Enginn karakter í liðinu. Það er ekki gott. Þetta stefnir semsagt í algjört vonbrigðamót.

***

Eurovision-lögin í gær voru flestöll afar slöpp. Ég vil hreinlega ekki trúa því að eitthvað hafi ekki fundist nothæft annað í þeim lögum sem send voru inn. Úrslitin voru svosem réttlætanleg, en ég hefði þó kannski heldur viljað lag Hreims fara áfram í staðinn fyrir lagið sem Sigurjón Brink söng. Ef það hefði gert þá hefðu einu lögin sem höfðu einhver viðlög sem varið var í komist áfram.

Vonandi verður boðið upp á eitthvað skárra um næstu helgi.

***

Sif er búin að vera með hita alla vikuna en er að losa hann úr sér núna og fer til dagmömmunnar á morgun. Þar heldur aðlögunin áfram.

En nú er Rósa lögst í flensu. Er afar slöpp og hefur legið fyrir í allan dag, eða raunar meira og minna síðan í gærkvöldi þegar henni sló niður. Til öryggis er ég búinn að taka eitt viskíglas til að tryggja að ég fái ekki þessa flensu frá henni.

Besti tónninn hljóðnaður

Michael Brecker er látinn. Það er mikil eftirsjá í þessum saxafónleikara. Það voru 4-5 saxafónleikarar sem ég hlustaði hvað mest á þegar ég var í námi í FÍH. Michael Brecker var einn þeirra.

Það sem var mest heillandi við hann er þessi fallegi tónn sem hann hafði, og lagði mikið upp úr því að gera sífellt betri. Þetta þétta sánd í tóninum var það sem var heillandi við að hlusta á hann. Ég á reyndar aðeins eina sólóplötu með honum og svo aðra undir nafninu Brecker-brothers, þar sem hann spilar með Randy bróður sínum.

Það var reyndar ekki fyrr en ég fór að hlusta á hann í FÍH sem ég uppgötvaði að Brecker lék á saxafón í laginu Your latest trick með Dire Straits, sem er ein af mínum uppáhalds hljómsveitum.

Mér finnst Mogginn reyndar gera heldur lítið úr honum með því að minnast ekki á að hann hafi nú gefið út ýmislegt undir eigin nafni en ekki aðeins spilað hjá öðrum. En umfjöllun um erlendan djass á því miður heldur undir högg að sækja í íslenskum fjölmiðlum - það er held í djassþáttum rásar eitt sem hann fær pláss.

Skora hér með á Lönu Kolbrúnu Eddudóttur að gera góðan þátt tileinkaðan Michael Brecker fljótlega.

Saxófónleikarinn Michael Brecker látinn

Ófærð

Nú er snjór yfir öllu og það á víst að halda áfram að snjóa í einhverja daga í viðbót. Og öllum bregður alveg svakalega við að það sé kominn vetur á Íslandi.

Þetta virtist meðal annars hafa komið fyrir snjómokstursmenn í Hafnarfirði, eða þá sem þeim stjórna.

Í nóvember munaði engu að við kæmumst ekki í fjölskyldumyndatöku sem við höfðum pantað í maí, vegna þess að við komumst ekki úr götunni okkar vegna snjóþyngsla. Þá kom það í ljós að snjómokstursmennirnir höfðu látið duga að moka strætóleiðir en látið aðrar götur, að minnsta kosti í mínu nágrenni, eiga sig. Þetta bjargaðist reyndar, þökk sé Daníel mági mínum sem á jeppa og gat sótt okkur.

Þegar mikil ofankoma varð svo í þessari vikur var hins vegar búið að moka göturnar þegar ég lagði af stað með Sif til dagmömmunnar. Hvort að það hafi eitthvað með það að gera að það var vikur dagur í þessari viku en sunnudagur í fyrra tilvikinu veit ég ekki. En allavega voru viðbrögðin mun meira í takt við það sem til var ætlast í seinna tilvikinu.

Hvað ætli þessi snjór endist lengi?

Var ég úti á þekju?

Niðurstöður könnunar Gallup fyrir Fjölmiðlavaktina um stærsta fréttamálið 2006 verða að teljast mjög athyglisverðar. Langflestir telja Baugsmálið stærsta fréttamálið, en á eftir koma Kárahnjúkar og Byrgið. Önnur mál sem nefnd voru eru meðal annars olíusamráð, fjölmiðlafrumvarpið, Árni Johnsen, og hlutafélagavæðing RÚV.

Var fólki þá slétt sama um að herinn væri að fara og að Halldór Ásgrímsson sagði af sér? Eða var fólk kannski bara búið að gleyma því?

Þessi tvö mál voru þau sem mestur tími fór í í innlendum fréttaannál Fréttastofu Útvarpsins, sem ég sá um. Kannski var ég bara gjörsamlega úti á þekju þegar ég ákvað að eyða svona miklu plássi í þessi mál?

Baugsmálið stærsta fréttamálið 2006 að mati almennings

Fjölmiðlaumfjöllun um ráðamenn

Í bloggheimum hefur mikið verið rætt um grínið sem tengist Margréti Frímannsdóttur og Telmu Ásdísardóttur á Múrnum. Ég ætla ekki að blanda mér beint í þá umræðu en það sem vakti athygli mína eru mikil hróp eftir fjölmiðlaumfjöllun um málið.

Björn Ingi Hrafnsson sagði meðal annars í pistli sínum um málið frá því í gær.

Svo merkilegt sem það nú er, hefur enginn fjölmiðill séð ástæðu til að ræða við höfunda greinarinnar á Múrnum, t.d. Katrínu Jakobsdóttur, sem er hvorki meira né minna en varaformaður VG. Og á meðan ekkert hljóð heyrist úr horni Múrsins, stendur greinin og hin ósmekklegu ummæli vitaskuld enn og óhögguð.

Og síðar kemur svo þetta:

Halda menn virkilega að stjórnmálamenn á borð við Halldór Ásgrímsson, Davíð Odsson eða Björn Bjarnason hefðu getað látið hafa slíkt eftir sér án þess að fjölmiðlar hefðu gert úr því stórfréttir? Og kannski hefði verið efnt um umræðna í þinginu utan dagskrár?

En þegar um er að ræða varaformann VG, sem setur á prent ótrúlega smekklaus ummæli um merka stjórnmálakonu í landinu og tengir hennar málefni við þrautir landskunnar baráttukonu með þeim hætti að mann setur hljóðan, þá heyrist ekki neitt.

Í þessu tilfelli er þögnin svo sannarlega ærandi.

Þessi röksemdarfærsla finnst mér hæpin, þó að Stöð 2 og Fréttablaðinu hafi greinilega ekki fundist það, því að þessir fjölmiðlar tóku málið upp í kjölfarið.

Það er nefnilega alls ekki sami hluturinn að varaformaður stjórnarandstöðuflokks skrifi undir svona skrif og að ráðherra í ríkisstjórn geri það. Ef ráðherrar gera slíkt, er það að sjálfsögðu mun líklegra til að verða að frétt vegna stöðu viðkomandi einstaklings.

En Björn Ingi er reyndar ekki einn um að vera hissa á því að meira sé fjallað um þá sem eru við völd en hina sem eru það ekki. Þegar ég starfaði hjá Víkurfréttum í Hafnarfirði, Garðabæ og Álftanesi kom einn bæjarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í Hafnarfirði að máli við mig og sagði að það væri Samfylkingarfnykur af blaðinu. Ég var hissa á þessum ummælum, því að nokkrum dögum áður hafði ég fengið hrós frá oddvita Sjálfstæðisflokksins fyrir að fjalla málefnanlega um bæjarmálin. Þegar ég bað bæjarfulltrúann um að útskýra mál sitt betur sagði hann: "Þú skrifar svo mikið um það sem bæjaryfirvöld eru að gera!" Fátt var hins vegar um svör þegar ég spurði á móti hvort að hann héldi að ég myndi ekki líka gera það ef Sjálfstæðisflokkurinn væri við völd.

Það er sagt á hátíðarstund að hlutverk fjölmiðla sé að veita stjórnvöldum aðhald. Og eðli málsins samkvæmt eru þeir sem eru við stjórnvölinn, hvort sem þeir eru ráðherrar eða í meirihluta í borgarstjórn, meira undir smásjánni og þar af leiðandi meira í fjölmiðlum. Og þá gildir í sjálfu sér einu hvort þeir eru að gera eitthvað gott eða slæmt.

Með þessu er ég ekki að segja að það hafi ekki verið ástæða til að taka þetta tiltekna Múrsmál upp. En það er ekki hægt að bera það saman við að ráðherrar í ríkisstjórn geri eitthvað sem orki tvímælis, eins og Björn Ingi er að gera.